jonge kinderen worden aangetrokken door het zintuigmateriaal in de kast. in deze film heeft keysha het cilinderblok uit de kast gepakt en het keurig op een kleedje op tafel gezet. vervolgens gaat zij de verwijderde cilinders inpassen in de gaten.
in bijna ieder materiaal zit de controle van de fout. dat wil zeggen, dat het kind zonder inmenging van de volwassene (of een ander kind) het werk tot een goed einde kan brengen. als het niet correct is, hou je in dit geval een cilinder over.
keysha blijft proberen, maar komt er niet uit. ze loopt telkens weg.
als ik er niet bij had gezeten, zou ze er niet mee door zijn gegaan. nu breng ik haar telkens even terug door een opmerking of aanwijzing en zij keert toch telkens weer geboeid terug naar het werk.
uiteindelijk helpt bart haar om het werk af te maken. dat zie je vaak bij ons. de oudere kinderen kijken op een afstand toe en geven commentaar, maar ze grijpen niet zomaar in. het kleine kind mag het eerst zelf proberen, want hij of zij moet het nog leren. daar hebben de oudere kinderen respect voor en pas als het echt niet gaat, komen ze helpen.
het kleine kind voelt zich gerespecteerd en het oudere kind voelt zich goed als helper. ik heb eigenlijk niets gedaan, afgezien van wat lichte sturing. dat laat onze houding duidelijk zien. op een afstand, niet opdringerig. helpen waar nodig, maar wel alles positief blijven benoemen (ook als het valt).
keysha kan zich nog niet zolang concentreren, maar zal het waarschijnlijk keer op keer uit de kast pakken en het uiteindelijk tot een goed einde brengen.
in bijna ieder materiaal zit de controle van de fout. dat wil zeggen, dat het kind zonder inmenging van de volwassene (of een ander kind) het werk tot een goed einde kan brengen. als het niet correct is, hou je in dit geval een cilinder over.
keysha blijft proberen, maar komt er niet uit. ze loopt telkens weg.
als ik er niet bij had gezeten, zou ze er niet mee door zijn gegaan. nu breng ik haar telkens even terug door een opmerking of aanwijzing en zij keert toch telkens weer geboeid terug naar het werk.
uiteindelijk helpt bart haar om het werk af te maken. dat zie je vaak bij ons. de oudere kinderen kijken op een afstand toe en geven commentaar, maar ze grijpen niet zomaar in. het kleine kind mag het eerst zelf proberen, want hij of zij moet het nog leren. daar hebben de oudere kinderen respect voor en pas als het echt niet gaat, komen ze helpen.
het kleine kind voelt zich gerespecteerd en het oudere kind voelt zich goed als helper. ik heb eigenlijk niets gedaan, afgezien van wat lichte sturing. dat laat onze houding duidelijk zien. op een afstand, niet opdringerig. helpen waar nodig, maar wel alles positief blijven benoemen (ook als het valt).
keysha kan zich nog niet zolang concentreren, maar zal het waarschijnlijk keer op keer uit de kast pakken en het uiteindelijk tot een goed einde brengen.
Reacties
Een reactie posten