Wat er allemaal veranderd is

Het is lang geleden dat ik een blog heb geschreven en in de tussentijd is er veel gebeurd.
Van een Montessori peuterspeelzaal zijn we overgegaan naar een Montessori dagopvanggroep en dat heeft wel de nodige voeten in de aarde gehad. Het is een wereld van verschil met als enige overeenkomst de leeftijd van de kinderen. De voorbereide omgeving, het dagritme, de tijden, alles is veranderd. In en rondom de groepsruimte moest alles aangepast worden, zoals een slaapkamer, een wasmachine en droger, een zone waar gegeten kan worden met 16 kinderen en ook de buitenruimte moest aangepast worden. Maar na jarenlang experimenteren en telkens weer aanpassen zijn we erin geslaagd om een veilige, huiselijke, toegankelijke en uitdagende plek te creëren, waar jonge kinderen en hun ouders zich thuis voelen, waar alle ruimte is om te spelen, te leren en te ontdekken, maar ook om te rusten en je terug te trekken.
Terugkijkend op mijn ervaringen in de peuterspeelzaal en het lezen van mijn oude blogs, kom ik tot de conclusie dat ik de kinderopvang een veel natuurlijker concept vind dan de peuterspeelzaal. Het woord peuterspeelzaal alleen al vond ik altijd al vreselijk en het woord peutergroep bevalt me daarom veel beter. Het is neutraler en zegt alleen maar iets over de leeftijd van de kinderen en niet over de inhoud. Kinderen in de peuterspeelzaal kwamen een paar uur spelen en leren om vervolgens weer plaats te maken voor een middaggroep. Het had sterk iets weg van dagbesteding, waar kinderen even aan iets mochten ruiken en proeven om vervolgens weer naar huis te gaan. En in die paar uur moest zoveel gebeuren dat vaak niet het tempo en de interesse van de kinderen werden gevolgd, maar het programma. Niet dat het niet zinvol en leerzaam was voor de kinderen, maar het waren altijd maar korte momenten. En daar schreef ik dan over. In de kinderopvang zijn de dagen veel langer en zijn er wel veel meer verzorgende taken bijgekomen, maar als je die momenten ook ziet als leermomenten voor de kinderen is ook dat geen taak, maar onderdeel van het werk. Een dagopvanggroep (eigenlijk ook een suf woord, daar moeten we nog iets op vinden) is veel meer als een heel groot gezin met oudere en jongere kinderen en waar "geleefd" wordt. Alle aspecten van het dagelijks leven komen aan de orde: eten en drinken, slapen en wakker worden, verzorgen en verzorgd worden, samen spelen, leren, ontdekken, plezier maken en genieten. De band die we met de kinderen hebben is veel sterker. We zijn veel meer mede opvoeders en hebben veel intensiever contact met de ouders als het gaat over welbevinden, vertrouwen, veiligheid en ontwikkeling van de kinderen.

En ook al ben ik moe aan het einde van de dag, het is een voldane moeheid, omdat de kinderen en wij die dag weer zoveel geleerd hebben en onze band weer sterker is geworden.

 Je eigen kapstok, je eigen lade, laarzen voor het buitenspelen, alles is aanwezig om het kind een gevoel van autonomie te geven en het zelf te doen

In het mandje liggen de foto's van de kinderen die zullen komen. Het kind kan zich voorbereiden op de groep. Komt mijn vriendje ook? Maar ook: welke volwassenen zijn er vandaag?

De familiemuur. Als een nieuw kind in onze groep start vragen

we aan de ouders om een foto van het gezin mee te nemen en die krijgt een plekje op de familiemuur. Voor een nieuw kind is het een geruststellende gedachte dat hij altijd daar naartoe kan gaan om even te kijken naar papa en mama, broertjes en zusjes en zelfs om die foto vast te houden.