het jonge montessori kind

voor de kinderen die uit een ander land afkomstig zijn, kunnen we materiaal in de klas zetten in de vorm van een themadoos. in een doos of mand zitten allerlei voorwerpen: kleding, schoenen, kunstvoorwerpen, serviesgoed, boeken, foto's van het land en kinderen in de kleding van het land. meestal wordt de doos gebruikt voor een algemene les met een groepje kinderen en vertel ik over alles wat erin zit. dan wordt de aardbol erbij gehaald om te laten zien waar het land ligt. het hoort bij het kosmische onderwijs en het zijn tastbare dingen uit een andere cultuur. zo laat ik aan de peuters zien, dat we niet allemaal hetzelfde zijn en breng je respect en bewondering bij voor andere culturen. ook hebben we een aziatische pop en een sushi werkje. ik zag het toevallig in een speelgoedwinkel en vond het zo mooi, dat ik het niet kon laten staan. michika kan het al aardig, want het is niet gemakkelijk om de houten sushi blokjes vast te pakken. voor de andere kinderen en voor de meeste juffies

in de kast van de oefeningen uit het dagelijks leven staat een mandje. het bevat een weegschaal, een kinderschort, pannenlappen, een meel-zeef, een schepje en foto's van alles wat je nodig hebt om koekjes te bakken. michika vraagt of ze ermee mag werken. ze haalt het mandje uit de kast en houdt het voor me met een vragend gebaar. de kaartjes zijn de leidraad om alle ingredienten te verzamelen: meel, boter, suiker en een beetje melk. de boter staat altijd in de koelkast in de grote keuken, dus daarvoor moeten we naar boven. samen met nog twee andere kinderen de trap op om de boter te halen. ik zeg niets, maar laat ze zelf zoeken. dan worden de overige ingredienten verzameld, die in de voorraadkast staan. ook dat doen ze zelf. vervolgens legt michika de kaartjes met afbeeldingen bij de onderdelen om te zien of alles compleet is. we kunnen beginnen: mouwen omhoog en schort aan. we trekken de aandacht van een aantal andere kinderen en praten, ruiken, proeven en voelen alles. maar er wo

in ons centrum lopen twee concierges rond: frans en peter. zij zijn echte manusjes van alles en ze weten alles over iedereen en wat er allemaal aan de hand is in het spilcentrum. zo hoort het ook voor echte brabanders. af en toe komt frans bij ons in de klas om een lekker bakje koffie te drinken. als een kind zin heeft om van de versgemalen koffie een potje koffie te zetten, bellen we frans op om een "bakske" te komen drinken. soms komt hij alleen en soms samen met peter, maar ze laten het zich altijd goed smaken. als frans een klusje in de buurt van ons lokaal moet doen, dan is het natuurlijk razend interessant voor de kinderen om dat van dichtbij mee te maken. met een heuse boor (en het spannende lawaai wat daarbij hoort). frans wordt dan gevolgd door een groepje peuters, dat niets wil missen en ook heel behulpzaam is. voor mij zijn het lesjes in oefeningen uit het dagelijks leven en al kunnen ze het nog niet zelf, ze leren over boren, schroeven, pluggen en alles wat er no

als nasleep van carnaval las ik het verhaal "trompet voor olifant" van max velthuis voor. ik illustreerde het verhaal met een echte viool en een echte trompet en zorgde zo voor een veel intensere beleving. de kinderen waren gefascineerd door de instrumenten en wilden er zelf op spelen. de viool viel echter op de grond en was niet meer te repareren, maar de trompet ging van mond tot mond en er zijn een paar kinderen die er zelfs geluid uit krijgen. ik vind het goed dat kinderen in contact komen met echte instrumenten en niet alleen muziek horen via cd of radio of tv. je ziet ook dat ze er door geraakt worden en het willen aanraken en beleven. zo nodigde ik mijn nichtje zoe uit de bovenbouw uit om echt viool te spelen en vandaag kwam henri om trompet te spelen. eerst deed hij dieren geluiden na tot groot plezier van de kinderen. jari vroeg om het geluid van een dinosaurus en dat was wel even lastig, maar er kwam een overtuigend dinosaurussen geluid uit. toen henri de olifant n

dit is een werkje dat al heel lang in mijn peutergroep staat. een blauw badje, emmertje, handdoek en washandje en zeep. de pop wordt uitgekleed en het kind haalt een emmer warm water om het badje te vullen. alles is leuk aan dit werkje: het werken met water, de geur van zeep, het heerlijke zachte schuim, de handjes in het warme water. vooral kinderen waar pas een baby geboren is, vinden het heel erg leuk omdat het momenten met de nieuwe baby oproept. echter nu is het kind baas over de situatie en stapt het kind in de rol van de ouder. dat geeft een goed gevoel en helpt het kind bij het aanpassen aan de nieuwe situatie. als je erbij zit en met het kind in gesprek gaat, krijgt het werk nog meer diepgang. het kind herinnert zich momenten en gevoelens en spreekt het uit. het meisje in de film is nu al 8 jaar en haar kleine zusje is pas begonnen bij ons. ik vond het gesprekje met haar altijd zo ontroerend.