Doorgaan naar hoofdcontent

pasta maken




op een woensdagmorgen kwam de vader van madelief bij ons pasta maken met een heuse pastamachine. het was eigenlijk een drukke ochtend, met een oudergesprek en het afscheidsfeest van een 4-jarige, maar het was alsof we dit iedere dag deden, want het liep op rolletjes. eerst legde hij uit, dat pasta gemaakt wordt van meel en eieren en dat we dat samen zouden gaan maken. het meel werd afgewogen, de eieren werden geklutst door de kinderen en daarna werd er flink geroerd en gekneed. toen moest het deeg natuurlijk even rusten en dat was het moeilijkste deel, want wachten en peuters hoort nu eenmaal niet bij elkaar. eindelijk konden ze aan het werk en kreeg iedereen een stukje deeg en konden ze hun enthousiasme in het deeg kneden. het vergroten van het deeg in de pastamachine en het daarna ontstaan van de lange herkenbare slierten vonden alle kinderen fascinerend en al gauw hingen een paar stoeltjes vol met slierten en waren we de trotse bezitters van echte pasta. ik heb voor iedereen een zakje gevuld, maar ik ben bang dat het thuis niet meer te koken was. in de warme handjes waren de slierten helaas weer in hun oorspronkelijke vorm teruggekeerd, maar dat maakt niet uit, want het gaat om de ervaring. de volgende keer koken we de pasta in de klas en eten we het meteen op. het was een genot om te zien hoe montessoriaans deze vader was en hoeveel geduld hij had om de kinderen alles zelf te laten doen. het is mooi om te zien, hoe het ene kind meteen mee wil doen en het andere kind alleen wil toekijken. hoe de een snel klaar is en de ander niet van ophouden weet. ze zijn zo verschillend, maar ook zo zichzelf. een zeer geslaagd project met veel leermomenten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

de slakkenbak

in de klas staat een bak met slakken. het is het goedkoopste werkje van allemaal, want de slakken en de aarde uit de tuin kosten niets. ik weet niet meer hoe het is ontstaan, maar we hebben het al jaren. meestal begint het met een of twee slakken, maar al gauw brengen de kinderen er meer mee en worden er kleine slakjes geboren. we weten niet wat ze eten, want wat we er ook aan slablaadjes, plantjes of koolbladeren in leggen, ze eten er niets van. waarschijnlijk halen ze voeding uit de aarde, dus regelmatig ga ik met een aantal kinderen de tuin in om het zand en het groen te verversen. een poos geleden vond een kind het zielig dat de slakken niets aten en ze had er kleine stukjes gekleurd papier in gelegd. "eten" voor de slakjes, zei ze. een van de pas geboren slakjes at het papiertje op en omdat zijn huisje nog helemaal doorzichtig was, zagen we het paarse papiertje in zijn buikje zitten. prachtig om te zien, maar ik heb wel uitgelegd dat slakjes niet kunnen groeien van papie

mathematische geest

onze mathematische geest is al vroeg ontwikkeld. kleine kinderen ordenen, sorteren en categoriseren. op die manier scheppen ze orde in een voor hen chaotische wereld, waarin alles nieuw is. dit doen ze de hele dag in iedere situatie. aanvankelijk ordenen ze onbewust. ze verzamelen informatie en slaan die op. later gaan ze de eerder opgedane ervaringen toepassen. ze zien verbanden en relaties. in onze peutergroep vind je het montessori rekenmateriaal. zodra een kind de symbolen voor de hoeveelheden als cijfers herkent, kan het spontaan gaan oefenen. met het materiaal kan het jonge kind spelenderwijs de cijfers koppelen aan aantallen. dat kan alles zijn wat voorhanden is: pennen, boeken, noten etc. omdat het jonge kind leert door handelen en beweging, is het zinvol om dit element in te passen. Louis zoekt in de klas naar aantallen van dezelfde voorwerpen bij de cijfers uit het doosje met cijfers en fiches. Danique kijkt toe en geeft commentaar. ze loopt telkens met Louis mee terwijl hij

de kleurspoelen

de doos met de 11 kleurspoelen is een boeiend werkje voor jonge kinderen. zodra het kind de kleuren kent, kan het gaan inoefenen. de kleurspoelen worden op een kleedje op de tafel of op de vloer gelegd en het kind gaat op zoek naar voorwerpen in de klas. alle voorwerpen worden meegenomen en bij de betreffende kleurspoel gelegd. het kind kan de kleurspoel meenemen of niet. in het tweede geval moet het zich in zijn hoofd een beeld maken van de betreffende kleur en zo gaan zoeken. vaak worden nuances opgemerkt als: deze is lichter blauw of: jouw trui is ook rood etc. het kind gaat gerichter waarnemen en breidt zijn kennis spelenderwijs uit. op de foto heeft isabel alles gevolgd wat louis deed en de volgende dag haalde zij de doos uit de kast en ging hetzelfde doen. dat zien we heel vaak. als een kind ergens gevoelig voor is, wordt het vaak geinspireerd door een ander kind om materiaal te kiezen wat aansluit bij de interesse op dat moment.