kleine kinderen huilen gemakkelijk. het is niet fijn als er een huilend kind in de groep is. het zorgt altijd voor onrust. toch hoort het bij het wennen en het kind moet daar de tijd voor krijgen. het jonge kind moet een verbinding met ons aangaan en kan zich nog niet anders uiten dan door te huilen. het is altijd weer een zoeken naar de juiste aanpak. sommige kinderen willen met rust gelaten worden en dan kun je niet meer doen, dan er af en toe naar toe gaan om zo te laten weten dat je ze ziet. anderen klampen zich aan je vast en willen fysiek getroost worden.
als een kindje huilt vanwege het afscheid, blijf ik er net zo lang mee op schoot zitten, meestal zachtjes zingend, tot de ontspanning komt en het huilen stopt. dan duurt het meestal nog een poosje tot ik op mijn vraag, of het iets wil gaan doen, een bevestigend antwoord krijg. dan weet ik dat het goed is. vanaf mijn veilige schoot heeft het kind verbinding kunnen maken met de ruimte en met de andere kinderen. het kan nu gaan exploreren en gaan ontdekken. maar af en toe komt het nog even naar me toe en legt zijn of haar handje in die van mij. snel genoeg laat het ook weer los, want er is zo veel te doen bij ons.
Reacties
Een reactie posten