Doorgaan naar hoofdcontent

sociaal gedrag




de kinderen komen op verschillende dagdelen in de peutergroepen. sommige kinderen komen maar 1 keer per week en sommige kinderen komen bijna iedere dag.
een kind, dat maar 1 keer per week komt, moet telkens weer wennen. de peutergroep maakt niet genoeg deel uit van zijn of haar dagelijks leven en blijft daardoor niet vertrouwd genoeg om je echt thuis te voelen.
soms maak ik me daar zorgen om en zeker als het kind wat verlegen van aard is, doet me dat echt verdriet. gelukkig kunnen we vaak wel een oplossing bedenken om de dagdelen uit te breiden en komt het kind vaker.
ik zie dan vrijwel meteen verandering in het gedrag, maar het blijft altijd afwachten of een verlegen kind contact gaat zoeken met de andere kinderen.
als een kind de hele dag komt (net als op school, van 8.30 tot 14.30 uur) en bij ons luncht met de andere kinderen, die overblijven, komt dat meestal wel op een bepaald moment. de kinderen die de hele dag bij ons zijn, vormen een soort familie en ze horen echt bij elkaar. en als er dan een kind bij zit, die met alle kinderen om kan gaan, die sociaal heel sterk en zorgzaam is en die de andere kinderen echt "ziet", dan gebeurt het wonder.
pepijn zei: "ik ga met britt met het zand spelen" en samen met louis ging hij naar haar toe. "mogen we mee doen britt?", vroeg hij aan haar en britt zei "ja" en mijn hart maakte een sprong. stiekem keek ik om de hoek van de kast en zag hoe veilig en vertrouwd ze bij elkaar waren. en britt had het hoogste woord. prachtig en ik had het niet kunnen sturen, want dit komt uit de kinderen zelf.

Reacties

Populaire posts van deze blog

de slakkenbak

in de klas staat een bak met slakken. het is het goedkoopste werkje van allemaal, want de slakken en de aarde uit de tuin kosten niets. ik weet niet meer hoe het is ontstaan, maar we hebben het al jaren. meestal begint het met een of twee slakken, maar al gauw brengen de kinderen er meer mee en worden er kleine slakjes geboren. we weten niet wat ze eten, want wat we er ook aan slablaadjes, plantjes of koolbladeren in leggen, ze eten er niets van. waarschijnlijk halen ze voeding uit de aarde, dus regelmatig ga ik met een aantal kinderen de tuin in om het zand en het groen te verversen. een poos geleden vond een kind het zielig dat de slakken niets aten en ze had er kleine stukjes gekleurd papier in gelegd. "eten" voor de slakjes, zei ze. een van de pas geboren slakjes at het papiertje op en omdat zijn huisje nog helemaal doorzichtig was, zagen we het paarse papiertje in zijn buikje zitten. prachtig om te zien, maar ik heb wel uitgelegd dat slakjes niet kunnen groeien van papie

mathematische geest

onze mathematische geest is al vroeg ontwikkeld. kleine kinderen ordenen, sorteren en categoriseren. op die manier scheppen ze orde in een voor hen chaotische wereld, waarin alles nieuw is. dit doen ze de hele dag in iedere situatie. aanvankelijk ordenen ze onbewust. ze verzamelen informatie en slaan die op. later gaan ze de eerder opgedane ervaringen toepassen. ze zien verbanden en relaties. in onze peutergroep vind je het montessori rekenmateriaal. zodra een kind de symbolen voor de hoeveelheden als cijfers herkent, kan het spontaan gaan oefenen. met het materiaal kan het jonge kind spelenderwijs de cijfers koppelen aan aantallen. dat kan alles zijn wat voorhanden is: pennen, boeken, noten etc. omdat het jonge kind leert door handelen en beweging, is het zinvol om dit element in te passen. Louis zoekt in de klas naar aantallen van dezelfde voorwerpen bij de cijfers uit het doosje met cijfers en fiches. Danique kijkt toe en geeft commentaar. ze loopt telkens met Louis mee terwijl hij

samen thee drinken

het theewerkje is erg populair bij alle kinderen in onze peutergroep. we hebben het, sinds het in de groep staat, echter wel wat aan moeten passen. geregeld sneuvelde het theepotje en om dan telkens opnieuw een klein formaat te vinden, was niet zo eenvoudig. uit practische overwegingen maken de kinderen daarom nu gebruik van een metalen kannetje. de kopjes hebben we vervangen door theeglazen en de kruidenthee korrels zijn nu echte theezakjes met zoethoutthee (die is van nature zoet en de meeste kinderen vinden het lekker). we hebben er zelfs een kookwekker bij staan om te zien (en te horen) hoe lang de thee moet trekken. het is een complex werkje: water halen, het volle potje naar de tafel dragen, theezakje erin, wekker opdraaien, wachten, roeren en theezakje eruit halen, voorzichtig inschenken, opdrinken en daarna alles afwassen en weer opruimen. het twee-jarige kind gebruikt dit werkje om te leren schenken. het oudere kind gebruikt het om het fenomeen van het veranderen van water in