het jonge montessori kind

de kinderen komen op verschillende dagdelen in de peutergroepen. sommige kinderen komen maar 1 keer per week en sommige kinderen komen bijna iedere dag. een kind, dat maar 1 keer per week komt, moet telkens weer wennen. de peutergroep maakt niet genoeg deel uit van zijn of haar dagelijks leven en blijft daardoor niet vertrouwd genoeg om je echt thuis te voelen. soms maak ik me daar zorgen om en zeker als het kind wat verlegen van aard is, doet me dat echt verdriet. gelukkig kunnen we vaak wel een oplossing bedenken om de dagdelen uit te breiden en komt het kind vaker. ik zie dan vrijwel meteen verandering in het gedrag, maar het blijft altijd afwachten of een verlegen kind contact gaat zoeken met de andere kinderen. als een kind de hele dag komt (net als op school, van 8.30 tot 14.30 uur) en bij ons luncht met de andere kinderen, die overblijven, komt dat meestal wel op een bepaald moment. de kinderen die de hele dag bij ons zijn, vormen een soort familie en ze horen echt bij elkaar. e

op het internet vond ik een video van margaret homfray. het is een wat oudere engelse dame, die les heeft gehad van Maria Montessori en de filmpjes zijn voorbeelden van haar lectures. een lecture had het onderwerp tesselation en daarin laat zij zien hoe ze allerlei geometrische figuren heeft laten maken, waarmee de kinderen patronen (mozaiek) kunnen leggen. de bedoeling is hierbij, dat de figuren precies aan elkaar gelegd worden zonder spatie ertussen. zo krijgen de kinderen oog voor en inzicht in ritmes en patronen (belangrijk bij de ontwikkeling van de mathematische geest). het sprak me erg aan, maar ik zag me niet al die figuren uit kunststof snijden. dus bedacht ik een variatie. ik bestelde papieren plakfiguren in allerlei vormen (het kan natuurlijk alleen met figuren die rechte kanten hebben, zodat je het tegen elkaar kunt leggen) en bood het aan met een potje lijm en een kwast. de kinderen konden zo de patronen plakken. het bleek nog moeilijker dan ik dacht. blijkbaar is het heel

in een montessori peutergroep zijn de oefeningen van het dagelijks leven heel belangrijk. de eetwerkjes zijn verreweg favoriet en aanvankelijk zijn de kinderen hier heel individueel mee bezig. eerst is er de fascinatie voor het zelf smeren, zelf koffie malen, zelf noten kraken. gaandeweg krijgt het meer een sociale betekenis: ik ga voor jou thee zetten of ik maak koffie voor de concierge. het snacks maken voor de groep gebeurt meestal door ons. de kinderen zien het en vragen vaak of ze mee mogen helpen. maar de nog oudere kinderen doen het helemaal zelf. ze tellen de glazen en schenken de diksap in, heel precies afgemeten over al die glazen. een echt precisiewerkje. vervolgens wordt de peperkoek gesneden en in een mandje gedaan. daarna kunnen ze niet wachten tot het tijd is om uit te delen. soms doen we dat individueel. dan rijdt een kind het serveerkarretje langs bij de kinderen die aan het werk zijn en soms gaan we er even voor in de kring zitten. de bewustwording voor de zorg voor d